9 november

Laatste dag Varanasi.
Het zal een dag om nooit te vergeten worden!
Vanochtend weer vroeg naar de Ghat om te mediteren en te beleven. Meisje van gisteren heeft ons al weer snel gespot.
Beetje kletsen, beetje slijmen, beetje zielig doen en hup 100 roepies lichter. Het kan mij niet schelen, je kunt me niet chanteren maar een stel donker bruine Indiase ogen, daar ga ik voor. Ze belooft te gaan trouwen, kinderen krijgen die wij dan over een paar jaar mee mogen nemen. We zullen het maar niet serieus nemen.
Half 8 weer terug voor ons ontbijt waar we te horen krijgen dat er in heel India de 500 en 1000 roepia biljetten uit de roulatie zijn genomen. Wij lopen al twee dagen maximaal te pinnen om ons hotel en Ravi te betalen. Er heeft namelijk een bordje bij lde receptie gehangen waarop stond dat de creditcard pinautomaat van het hotel defect was. Vandaag was dat bordje plotseling weg.
Wij een plan bedacht, want we willen natuurlijk ook zo snel mogelijk van die oude biljetten af, en gezegd dat we geen creditcard bij ons hebben. Ik begin luider te praten en Monique neemt het gesprek over. Ze doen voorkomen dat zij de 500 en 1000 biljetten niet kunnen wisselen. De banken zijn trouwens vandaag gesloten. Dus het hotel heeft een probleem en zorgt dat het ons probleem wordt. Daar trappen wij 2 Hollanders niet in. Netjes het te betalen bedrag op de balie neergelegd en denk dat de baas gebeld wordt. Wij zitten 10 minuten en dan blijkt toch dat we gewoon kunnen betalen. Op naar de koffie.
We drinken onze laatste koffie en gingerthee in Varanasi en Ravi heeft zich inmiddels weer bij ons gevoegd.
Terug bij het hotel kletsen we nog wat met Ravi en nemen afscheid van hem. Hij heeft ons een super tijd bezorg in Varanasi en hij heeft ons veel verteld van de gebruiken, geschiedenis en het geloof hier in India en met name in Varanasi.
Een hulpje van ons hotel draagt onze rugzakken naar het centrum van de stad waar de taxi verzamelplaats is. In denk 2 km door de drukte lopen. De taxa brengt ons naar het vliegveld waar het al aardig druk is. Wat blijkt, onze vlucht naar Delhi is vertraagd en het gevolg hiervan zal zijn dat we de aansluitende vlucht naar Jaipur zullen missen.
Wat doen we? Vistara vliegt wel op tijd, en besluiten nieuwe tickets te kopen. Ze hebben nog premium tickets en wij moeten binnen 20 minuten inchecken, door de douane controle en nog door de handbagage controle. Maar zitten dan ook na 30 minuten in de lucht. In het vliegtuig realiseren we ons dat we in Delhi nieuwe Boarding tickets moeten aanschaffen wat natuurlijk nodige tijd zal kosten. Een geluk is dat we als laatste het vliegtuig zijn in gegaan en dat onze koffers er als eerste uit zijn. We raken elkaar even kwijt op het immense vliegveld van Delhi maar vinden elkaar gelukkig weer terug. Samen naar de incheck van Jetairways waar we eerst in de verkeerde rij staan maar uiteindelijk toch bij de goede denk waar ik Monique al weer kwijt raak. Ze is de lange rij voorbij gelopen en staat ons in te checken. Snel ook maar langs de rij om de rugzakken af te geven. Het zal er om houden, veel tijd hebben we niet meer. Nu naar de douane, weer een giga rij, en rennen naar de business controle.
Ook hier laten ze ons na even aarzelen door. Nu nog naar gate 42. Een afstand van 10 minuten rennen op de loopband. Gehaald!! We hebben nog een paar minuten over voordat het vliegtuig vertrek. Yes, we vliegen naar Jaipur in een klein propeller vliegtuig.
In Jaipur met de prepaid taxi naar ons hotel, helaas bij het verkeerde hotel afgezet, kan er ook nog wel bij vandaag. Gelukkig worden we gratis naar ons koloniale hotel gebracht. Prachtig, een mooi hotel met een heerlijk grote schone kamer. Wat een dag!
Lekker slapen.